ความเป็นมา

เกิดขึ้นจากการที่พระอาจารย์ได้จาริกธุดค์ไปตามถิ่นธุรกันดารตามป่าเขาต่างๆ ทำให้ได้พบเห็นผู้คนที่ยังขาดโอกาสทางการศึกษาขาดแคลนเครื่องอุปโภค บริโภคมากาย ทั้งยังขาดที่พึ่งทางใจคือเรื่องศาสนา

ในปีพ.ศ. 2539 จึงได้จัดตั้งกองทุนขึ้นโดยใช้ปัจจัยส่วนตัวจำนวน 1 แสนบาท ชื่อ “กองทุนการศึกษาเพื่อธรรมทายาท” และได้ดำเนินกิจกรรมอย่างต่อเนื่อง เช่น จัดโครงการอบรมกรรมฐาน อบรมศีลธรรมชาวเขา โครงการบรรพชาสามเณร และบวชศีลจาริณี อุปถัมภ์เด็กกำพร้า และมอบทุนการศึกษาแจกข้าวสาร อาหารแห้ง เสื้อผ้า

แต่การสรางคนนั้นต้องใช้ทุนทรัพย์มากจนกระท้่งปี พ.ศ. 2545 มีผู้เห็นอุดมการณ์ในการเผยแผ่ศาสนา เพื่อสร้างธรรมทายาท จึงให้การอุปถัมภ์อย่างต่อเนื่องประมาณ 5,000 – 100,000 บาท ทำให้กิจกรรมเป็นไปด้วยดี จนถึงปี พ.ศ. 2548 โครงการต่างๆ ต้องหยุดลงเนื่องจากสภาวะเศรษฐกิจไม่ดีจึงทำให้ขาดทุนทรัพย์จากผู้มีกำลังศรัทธาที่เคยให้การช่วยเหลือ